برگرفته از کتاب پيوند جوان با نماز ـ نوشته مدير سايت
بعضي از نمازخوان ها رفتارهاي نادرست و رياکارانه اي دارند. به ظاهر دم از دين مي زنند، اما رفتارهاي آن ها بر خلاف ادعايي است که دارند. اخلاق و رفتارشان که واقعاً غير قابل تحمل است. به همين دليل از هر چه نماز و نمازخوان است، متنفرم و دوست ندارم مانند آنها نماز بخوانم!
اين مطلب، اشکالي است که در ذهن برخي از افراد جا گرفته و به خاطر آن، خود را از نعمت نماز و بندگي خداوند محروم کردهاند. براي پاسخ گويي به اين مطلب، ابتدا مثال هايي ذکر مي کنم:
«صداقت»، به خودي خود، خوب است و هر عاقلي آن را رفتاري شايست? تحسين مي داند. حالا اگر انسان از خدا بي خبري، سعي کرد در برخي از رفتارهاي خود «صداقت» داشته باشد، آيا مي توان به دليل آيين ناصحيحش، و به دليل اينکه در برخي از رفتارهاي وي «صداقت» مي بينيم، از «صداقت» متنفر شويم؟! «بدحجابي»، رفتار ناپسندي است. اگر خانم بدحجابي، لطف و محبتي در حق رفيق خود داشت، آيا رفيقش مي تواند به خاطر محبت هاي خانم بدحجاب، و محبتي که به وي دارد، بدحجابي او را هم کاري پسنديده بداند؟!
درباره این سایت